Ontologia według przedszkolaka

Starożytny filozof Parmenides tak długo zajmował się kwestią bytu, że w końcu sam przekroczył bramę niebytu, choć paradoksalnie jego rozważania zapewniły mu obecność aż do naszych czasów. Kartezjusz z kolei doszedł do przełomowej sentencji "Myślę, więc jestem", która generalnie miała coś tam udowodnić, ale jak pokazał czas udowodniła całemu światu jedynie to, że po raz pierwszy w historii Francuz ruszył głową, po czym znikł; nie ma go już od przeszło trzystu pięćdziesięciu lat.

Schodząc z obłoków myśli filozoficznej do kuchennego padołu życia codziennego można przytoczyć odwieczne pytanie wielu żon: "Dlaczego idziesz po piwo, skoro jest w lodówce?" Otóż nie ma, już nie ma. Uchwycenie przez żony właściwości piwa ma charakter niemal transcendentny, czyli wykraczający poza zasięg poznania przy pomocy podstawowych pięciu zmysłów. Piwo przechodzi w niebyt równie szybko jak się z niego wyłania, nie sposób go więc pojąć.

Kwestie ontologiczne pojawiają się znienacka i wiek nie ma wielkiego znaczenia. Murzynka Bambo nigdy chyba nie było, ale jak się okazuje radzi sobie całkiem dobrze - w wierszyku. Stąd zapewne natchnienie powstałe u córki podczas przedszkolnych zajęć plastycznych. W domowym zaciszu zawsze znajdzie się czas na analizę dzieła. - Córeczko, co to jest? - To jest Murzynek wchodzący przez bramę, której nie ma - Aha. Ale temu Murzynkowi brakuje rączek i nóżek. - Bo widzisz tatusiu, tego Murzynka tak naprawdę nie ma. - A no tak.