List z dziecięcego teatrzyku

Coś Ty zrobiła, córeczko. Zabrałaś mnie z mojego ukochanego miasta, w którego zakamarkach nie ma już mojej obecności. Nie siedzę na Rynku, ani w Bunkrze, nie ma mnie także przy schodkach prowadzących do parku na Starym Podgórzu, do Drukarni nawet nie zaglądam, bo tam nie będzie mnie przecież w tak zaskakujący sposób, że w ogóle trudno mi przyjąć, że mógłbym nie zobaczyć siebie pijącego piwo i wymieniającego zdania z moim kumplem, którego pewnie też tam nie ma. No coś Ty zrobiła z moją obecnością? Czy sięgnę pamięcią wstecz, czy popatrzę w przyszłość - nieważne; nie ma mnie wszak ani wcześniej, ani później. Nie wywracam się jako trzylatek na trójkołowym rowerku przed domem, a butelki, które miałem oddać do skupu, nadal stoją nieruszone w przedpokoju. Dzisiaj przechodząc przez Grzegórzki spodziewałem się, że pośród tłumu szpejarzy i sprzedawców staroci odnajdę trochę siebie - szarego człowieka, i trochę z tych momentów, gdy starannie oglądam każdy wazonik lub inne cacko ze szkła. Ale na twarzach niektórych handlarzy dostrzegłem rysujący się lekko uśmiech, jak gdyby odetchnęli, że nie muszą już więcej się ze mną handryczyć o każdą złotówkę. Teraz to widzę cały bezsens mojej kolekcji kieliszków, których nie dość, że nikt już nie napełnia, to jeszcze zastanawiam się, dlaczego je zbierałem. Co Ci strzeliło do głowy, córeczko? Po co Ci był ten teatr? Odkąd ustawiłaś te parę krzeseł nazywając je widownią, odkąd przygasiłaś światła w pokoju i oznajmiłaś, że od dziś sztuka będzie opowiadać o Tobie i mamusi, a na pytanie, co z tatą, odpowiedziałaś, że taty nie będzie, bo się jeszcze nie urodził, jakoś trudno mi się odnaleźć w nowej roli. Tak to tylko Ty potrafisz zrobić, córeczko. Nie mam do Ciebie żalu za tę moją nieobecność, ale jak sztuka zejdzie już z desek Twojego teatru, to w następnej chciałbym mieć główną rolę.

Twój tata 

PS 
Zjadłem Ci jogurt, mimo swej nieobecności, strasznie głodny byłem.

Tekst inspirowany listami Agnieszki Osieckiej.

7 komentarzy:

  1. Ps. zabija :D ciesz się młodością, nieurodzony

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję :)

      Cieszę się, choć młodość to taka już nie z pierwszego rozdania ;)

      Usuń
    2. "oj tam, oj tam", co Ty, jesteś z tych, dla których szklanka do połowy pusta? :P

      Usuń
  2. Nieee, z tych, dla których szzzzzklanka jest pełna... i zaraz pusta ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Chciałoby się czasem, żeby sufler coś podpowiedział nieco...tak czy inaczej 'show must go on'...

    OdpowiedzUsuń
  4. Ale taki podszept w życiu zwanym teatrzykiem, czy w teatrzyku zwanym życiem? ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Wygląda na to żeś Panie wykrakał i w Drukarni nie będzie nas dzisiaj co najmniej tak samo intensywnie, jak intensywnie zwykle tam bywamy. A ja niedługo wyjeżdżam do Warszawy i okazji będzie mniej :(

    OdpowiedzUsuń